Eskişehirliler
Geçen yılın en guzel sürprizi bir haziran günü geldi. Bu güzel hikaye ”İyi günler, Yunus Emre Enstitüsünden arıyorum, siz yaz okuluna katılacaksınız.” sözlerle başladı. Bir ay Türkçe öğreneceğim, Türkiye’yi gezecegim, her dünyanın tarafından gelen insanlarla tanışacağım. Sevindiğimi anlatamam. Şimdi bu yaz yaşadığım en güzel anılarımı sizinle paylaşmak istiyorum.
İstanbul’a geldigim zaman biz dört Saraybosna’lı beraber Eskişehir’e gideriz öğrendim. Gecenin ortasında otobüs durakta bize hep güler yüzlü Hilmi Hoca bekledi. Eskişehirli hikayem böyle başladı.
İlk sabah Remzi Hoca bize Osman Gazi Üniversitenin kampüsündeki bir parka tanıtma yapmak için getirdi. Herkes biraz sinirli, rahatsız ve utangaç oldu. O zaman ne kadar samimi arkadaşlıkları kuracağız hiç bilmedik. Eskişehir grubu herkes sloganımız sayesinde tanıyordu. Geldigimiz her yere biz bir daire yaptık ve yüksek sesle „Es es es ki ki ki es ki es ki es, uuuu, Türkçe yaz okulu“ diye söyledik. Çok eğlenceliydi.
Gelecek bir ayın günleri o kadar enteresan ve değerli ki bir yazı yetmez. Türkçe öğrenmek için biz Eskişehirliler özel bir dersimiz vardi: müzik dersi. Tuncay Hocayla beraber türlü türlü Türk şarkılarını öğrendik. Her nereye gittiysek bu şarkıları otobüste söyledik.
Türk zengin kültürü, tarihi ve doğasıyla detaylı tanıştık. Ankara’da Kurtuluş Savaşı hakkında öğrendik, Konya’da Mevlana’nın türbesine ziyaret ettik, Yalova’da kaplıcalardan zevk aldık, Kütahya sayesinde Osmanlı Devletine biraz döndük, Bursa bize biraz Bosna’yı hatırlattı, şeftalisiz ama. Bunun yanında gercek bir Türk düğüne gittik, köyde piknik yaptık ve her gece beraber oturup sohbet ettik.
Sonunda, o kadar güzel kelimelerim yok Yunus Emre Enstitüsüne teşekkür etmek için. Herkesi mutlu olmak için gayretinizi hiç unutmayacağım.
Yüzlerce yabancılar tek bir ortak şeyi vardı: Türkçeye ve Türkiye’ye karşı sevgi. Sizin sayenizde onlar birbirleriyle hayatlarının bir kısmı hep paylaşacak ve Türk güzellikleri, ikramcılığı ve zengin tarihi hakkında anlacak.
Yorum Ekle